دارم فکر میکنم چرا کسی که دوست خطابش میکنم و باهاش وقت میگذرونم باید بهم بگه
"مدرسه رو دارم بخاطر فلانی تحمل میکنم"
مگه من دوستش نیستم
مگه زنگ تفریح با من وقت نمیگذرونه
مگه کنار من نمی نشینه
پس چرا فلانی؟
چی کم گذاشتم براش
وای خدایا
چرا قلب منو انقدر وابسته به اطرافیان کردی و بعد منو تنها کردی
ای کاش! ای کاش حداقل غرور نداشتم
اونوقت میتونستم برای دوستی التماس کنم
اونوقت نمی‌رفتم روی یه صندلی گوشه کلاس تک و تنها بشینم
دوباره موقع امتحانا شد و من دنبال یه سرگرمی برای فرار از درس خوندن
بعد از کلی فکر کردن به این نتیجه رسیدم که رمان دانلود کنم
خیلی رندوم رفتم توی یکی از این سایتای رمان و یکی دانلود کردم و شروع کردم به خوندن
و....
حالا زده به سرم
میرم تو خیابون هر پسری رو میبینم حالم بهم میخوره
بعد از اون طرف با خودم میگم منم یه عشق واقعی میخوام
بعد دوباره به خودم میگم خره به خودت بیا آخه کی به تو نگاه میکنه تویی که هیچ کدوم از ویژگی های کارکترهای رمان هارو نداری توقع یه عشق رویایی مث رمانا رو داری؟
بعد دوباره میرم تو لاک خودم
یکم که میگذره باز دیوونه میشم و میگم اصلا من شوهر میخوام درس بسه!
بعد یهو میبینم چند ساعت بیشتر تایم ندارم برای درس خوندن و خیال شازده سوار بر اسب سفید رو میاندازم یه گوشه و میرم سر درسم
بعد امتحان هم دوباره همون آش و همون کاسه
همینجوری در حالت عادی مودی بودم نشستم رمان بخونم به خیال اینکه ثبات پیدا کنم ولی بدتر شد😂😂
بعضیا عادت دارن درد هاشون رو با ایجاد زخم روی بدن خودشون تسکین میدن...
ولی چی درد زخمی رو که روی روحت به جا مونده تسکین میده؟!
با شوق و ذوق بچمو برداشتم بردم پیش معلم زنیکه چشم شور ، بچمو چشم زد شیکست...
+این تازه تیکه های سالمشه بقیش نابودهههه نابوددد
